کنکور سال 1354 نامنصفانه‌ترین کنکور سراسری

چرا باید از تاریخ آموخت؟

اصولا کنکور'>کنکور سراسری روش درست و منصفانه‌یی برای گزیش دانشجو نیست ولی کنکور سال 1354 از میان همه‌ی کنکورهایی که در طی 9 سال یعنی از 1348 تا 1356 برگزار شدند بدترین‌شان بود. چرا؟ برای اینکه که خیل عظیمی از داوطلبان حتا با دانش بالا نتوانستند به رشته‌ی مطلوب خود راه یابند. هم خانواده‌ها ضررمالی کردند هم کلاس‌های کنکور و هم ناشران کُتب درسی. چرا؟ کنکور تنها کمتر از دوماه مانده به امتحانات نهایی تغییر کرد. یعنی تا قبل از سال 1354 کنکورها بدون توجه به نتیجه‌ی نمرات نهایی برگزار می‌شدند و بدیهی است که تمام داوطلبان مشغول آماده کردن خود بودند. برخی به کلاس‌های کنکور می‌رفتند و برخی هم در خانه درس می‌خواندند. کلاس‌های کنکور هم از مهر 53 شهریه دریافت کرده بودند و هفته‌های پایانی خود را در آماده کردن داوطلبان می‌گذراندند ناگهان حدود یک ماه ونیم مانده به امتحانات نهایی یعنی در نیمه‌ی دوم فروردین سال 1354 اعلام شد که روش کنکورتغییر کرده و از همان سال دیگر کنکور به شکل گذشته برگزار نخواهد شد و مبنای اصلی معدل امتحانات نهایی آن هم با ضریب 5 و یک کنکورعمومی تستی (فارسی، زبان، شناخت ملی میهنی و هوش) با ضریب 2 خواهد بود. فکرش را بکنید! شما می‌خواهید خود را برای کنکور سراسری آماده کنید و چندان توجهی هم به معدل امتحانات نهایی قبل از آن ندارید ولی ناگهان به شما می‌گویند همین امتحان نهایی که چهار پنج هفته‌ی دیگر برگزار می‌شود سرنوشت شما را تعیین خواهد کرد!!!! بیچاره دانش آموزان دبیرستان و بدتر ازهمه داوطلبان به جا مانده از سال‌های قبل که معدل چندان بالایی نداشتند و می‌خواستند بخت خود را بعد از پایان خدمت سربازی دوباره بیازمایند و به کلاس های کنکورهم می‌رفتند و شهریه پرداخت کرده بودندهاج و واج بر جای ماندند. کلاس‌های کنکور نیز عملا برچیده شدند چون تمام برنامه های آنها به هم خورده بود و قادر به تطبیق شرایط برای سه ماه آینده نبودند. با این حال زیر بار برگرداندن شهریه‌های دریافت شده نمی‌رفتند و داوطلبان را به ادامه حضور در کلاس‌ها با برنامه جدید یعنی تست‌های هوش، فارسی، زبان و ملی میهنی فرامی‌خواندند در حالی که این کنکور دیگر ملاک مهمی نبود. درس اختصاصی نداشت و تنها از دروس عمومی بود و فقط ضریب 2 داشت. خیلی از داوطلبان سال قبل که معدل نهایی بالایی نداشتند ترجیح دادند به خدمت سربازی بروند. آنهایی هم که دانش آموز سال پایانی بودند نومیدانه برای بالا بردن معدل کتبی دیپلم که ضریب پنج گرفته بود می‌کوشیدند. یک نفرهم نبود که بتواند به این حکم ظالمانه اعتراض کند و بگوید حرف شما درست‌! ولی الان دو ماه به امتحانات نهایی مانده و بچه‌ها که بیشتر تکیه‌شان بر کنکور و کلاس‌های مربوطه بوده و اهمیتی برای کم و زیاد بودن معدل امتحانات نهایی نداشتند.چطور خود را در این دو ماه با رقابتی فشرده در این امتحانات آماده کنند. بدتر از همه هر دانش آموز مجبور بود که برای دانشگاهِ مورد علاقه‌ی خود معدل و فرم درخواست جداگانه‌یی بفرستد. در نتیجه معدل امتحان نهایی هم موجب شدت گرفتن رقابت شد و هم زمینه‌ی تقلب‌های عجیب درامتحانات نهایی را فراهم آورد. در آن سال معدل نوزده ممیز نُه در برق تهران قبول شد ولی معدل نوزده و نیم در هیچ یک از رشته‌های فنی تهران مثل برق یا راه و ساختمان(عمران) قبول نشد. چرا؟ برای اینکه معدل بیش از صدها نفر بین نوزده و نیم ونوزده ممیز نُه بود. در این بلبشو یک دانش آموز در چهار یا پنج رشته قبول می‌شد و چون به یکی از آنها می‌رفت دانشگاه مجبور می‌شد برای پر کردن جای این قبیل داوطلبان تا مدت‌ها بعد از اعلام نتایج کنکور مُدام ذخیره اعلام کند. معدل‌های هجده و هفده هیچ شانسی برای رفتن به رشته‌ی مطلوب خود نداشتند. مثلا اگر علاقه و استعداد رفتن به رشته‌ی پزشکی را داشتند و معدل شان هجده و نیم شده بود تنها می‌توانستند در رشته‌ی کشاورزی یا دامپروری قبول شوند یا با همین معدل درشاخه‌ی ریاضی، به رشته‌های کاردانی بروند. معدل های شانزده و پانزده تنها می‌بایست به ذخیره شدن دل ببندند. اگر کسی معدل 14 داشت و دیپلم خود را در یکی از سال‌های قبل گرفته بود هیچ شانسی حتا برای کاردانی هم نداشت. سال بعد یعنی 1355 این روش تکرار شد ولی تصحیحاتی برای کم کردن به هم ریختگی به عمل آمد. همزمان زمینه برای تقلب‌های سازمان یافته شدت گرفت به ویژه برای ارتقای معدل امتحانات نهایی. تقلب های صورت گرفته در امتحانات نهایی سال 56 چنان کمرشکن بود که مجبور شدند امتحانات نهایی را دو باره برگذار کنند و تصمیم گرفتند از کنکور 1357 به بعد تاثیر معدل نهایی را حذف کنند و کنکور را دوباره به حال سابق برگرداندند. تصویر فوق تزیینی است چون در آن سال‌ها کنکورها مختلط و بدون حجاب برگزار می‌شد.